เมื่อใดก็ตามที่ผู้บุกเบิกแนวคันทรีร็อกในช่วงปลายยุค 60 และต้นยุค 70 ไม่ว่าจะเป็น Byrds, Burritos, Poco, Michael Nesmith และคณะ – โรลลิ่งสโตนส์มักจะถูกกันออกจากการสนทนา อาจไม่เป็นไร: ไม่ใช่ว่าไม่มีเหตุผลอื่นที่จะนำดอกไม้ (ตาย) มาให้พวกเขา ถึงกระนั้น พวกเขากำลังทดลององค์ประกอบแนวเพลงแบบผสมผสานในช่วงต้นปี 1968 ของ “Beggars Banquet” LP องค์ประกอบที่ซ่อนเร้นเหล่านั้นส่วนใหญ่ยังคงแฝงอยู่: แม้ว่า Keith Richards ผู้ชื่นชอบ Merle Haggard เพื่อนสนิทของ Gram Parsons จะจริงจังกับมันมาก แต่ Mick Jagger ก็ยอมรับว่า “ฉันไม่รู้ว่าฉันจะทำมันได้หรือไม่ ปากเหม็น” แต่ถ้าท้ายที่สุดแล้วกลุ่มนี้สามารถเคลื่อนเข้าใกล้ประเทศได้มากเพียงใด ประเทศก็จะสามารถเข้าใกล้พวกเขาได้มากขึ้นในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ลองคิดดูสิว่าการเคลื่อนไหวร็อคทางตอนใต้ที่ดังและเอะอะโวยวายได้มาจากเดอะสโตนส์กี่ตัว ก่อนที่มันจะเริ่มผสมข้ามพันธุ์กับประเทศในศตวรรษต่อมา
อัลบั้มใหม่ที่ผลิตโดยRobert Deatonผู้อำนวยการสร้างบริหารงาน CMA Awards มาอย่างยาวนาน แต่งงานกับดาราดังระดับประเทศกับ Stones สุดคลาสสิกโดยส่วนใหญ่ให้ผลลัพธ์ที่น่าพึงพอใจ “Stoned Cold Country: A 60th Anniversary Tribute to the Rolling Stones” ไม่ได้ทำให้แคตตาล็อกของ Jagger-Richards เปลี่ยนไปเป็นเพลงคันทรี่อย่างแท้จริง เพราะมันรวบรวมนักเล่นแนวเพลงบางคนที่มีแนวเพลงร็อกแอนด์โรลที่แข็งแกร่งและทำให้พวกเขาต้องตะลึง ค่อนข้างใกล้เคียงกับต้นฉบับของ Stones … ด้วยกีตาร์เหล็กที่มากขึ้น ตอนนี้ “…กับกีตาร์เหล็กที่มากขึ้น” อาจฟังดูเหมือนเป็นวลีที่ไม่สุภาพ แต่เมื่อคุณมีผู้เล่นอย่าง Paul Franklin หรือ Dan Dugmore โผล่เข้ามาเพื่อเล่นโซโลเพิ่มเติม เหมือนที่พวกเขาทำในเพลง “Angie” ของ Steve Earle หรือ Elle King “ ลูกเต๋าไม้ลอยน้ำ” ตามลำดับ — จู่ๆ ก็เป็นเหล็กชิ้นนั้นที่รู้สึกเหมือนเป็นดาราจริงๆ ชั่วขณะหนึ่ง ไม่ใช่สโตนส์หรือคู่ครองในเทนเนสซีของพวกเขา
ไม่ใช่ทุกอย่างใน 14 แทร็กของคอลเลคชันนี้ที่จ่ายออกไป บางครั้งดาราที่ถูกดึงเข้ามาก็ดูเหมือนกำลังจะหลงทางในกลิมเมอร์ทวินส์ กลอสโซลาเลีย แต่บางครั้งก็ดูเหมือนว่าพวกเขาเพิ่งแวะมาเพื่อร้องคาราโอเกะที่สโตนส์ — ซึ่งไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องเลวร้ายในตัวมันเอง ดังนั้นแม้ แทร็กเหล่านี้ยังคงมีลูกเตะอยู่บ้าง.. ผู้เล่นระดับออลสตาร์ (รวมถึงมือเบสรุ่นเก๋าอย่าง Michael Rhodes ผู้ซึ่งเสียชีวิตไปเมื่อต้นเดือนนี้อย่างน่าเศร้า) สามารถสร้างผลงานของ Richards, Bill Wyman และ Mick Taylor ขึ้นมาใหม่ได้ เลีย บางครั้ง การผสมผสานที่ลงตัวที่สุดของศิลปินที่ยอดเยี่ยมและเพลงที่ยอดเยี่ยมส่งผลให้เกิดบางสิ่งที่เพียงพอ เอิร์ลดูเหมือนเป็นตัวเลือกที่สมบูรณ์แบบสำหรับ “แองจี้” แต่ความปวดร้าวไม่ได้อยู่ที่นั่น (อาจจะไม่ใช่กับมิกด้วย แต่เขาแกล้งทำมันได้ดีมาก
Elle King มีเสียงที่แปลกประหลาดกว่ามาก แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ “Tumbling Dice” จำเป็นต้องทำ Maren Morris ดูเหมือนจะเข้ากันได้ดีในทางทฤษฎีสำหรับ “Dead Flowers” — และเธอเป็นหนึ่งในดาราระดับประเทศที่ดีที่สุดที่เรามี พระเจ้าอวยพรเธอ — แต่เธอไม่สามารถทำให้ตัวเองกลายเป็นปีศาจเฮโรอีนที่น่าเชื่อถือได้ (แน่นอนว่าหลายคนจะถือว่าเครดิตของเธอ)
ไฮไลท์มีอยู่มากมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคุณได้นักร้องที่มีจิตวิญญาณทางใต้อันแข็งแกร่งที่เอนเอียงไปตามเสียงของพวกเขา เติมท่วงทำนองอันไพเราะที่ Jagger มักจะพูดอ้อแอ้ตลอดทาง ที่เกิดขึ้นเมื่อ Brothers Osborne ร่วมมือกับ Black Americana duo the War and Treaty ใน “It’s Only Rock ‘n’ Roll” หรือ Jimmie Allen เปลี่ยนดิสโก้ทหารรับจ้างของ “Miss You” ให้กลายเป็นเพลงแนว R&B ที่แท้จริงเพียงไม่กี่องศา Brooks & Dunn เป็นตัวเลือกที่ได้รับแรงบันดาลใจสำหรับเพลง “Honky Tonk Women” ซึ่งเป็นเพลงที่มีสายเลือดโดยตรงจากเพลงอย่าง “Play Something Country” ของพวกเขาเอง
วงนักร้อง Little Big Town พลิกโฉมประเทศที่ซ่อนเร้นของ “Wild Horses” อย่างโจ่งแจ้งได้อย่างสวยงามโดยไม่ได้รับความช่วยเหลือเพียงเล็กน้อยจากแฟรงคลิน Eric Church ค้นพบจังหวะภายในที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงสำหรับ “Gimme Shelter” ซึ่งเป็นเรื่องไร้สาระ (นักร้องสำรองบนเวทีตลอดกาลของเขา Joanna Cotten อาจรอเขามาหลายปีเพื่อให้บันทึกเสียงนี้เพื่อที่เธอจะได้คร่ำครวญในท่อน Merry Clayton) และแม้ว่ามันจะฟังดูผิดบนกระดาษ แต่ก็มีบางสิ่งที่อร่อยเกี่ยวกับ Lainey Wilson ที่ไพเราะ สำเนียงหลุยเซียน่าที่เข้มข้นมาก บวกกับความเหนือจริงแบบขี้ยาของ “You Can’t Always Get What You Want” เธอรู้ว่าเธอจะได้พบกับคอนเน็คชั่นเพลงคันทรี่ร็อก และเธอก็ทำ!
ในฐานะโปรดิวเซอร์ที่ผันตัวมาทำรายการโทรทัศน์ Deaton มีความพิถีพิถันในการทำให้เพลงเหล่านี้รู้สึกเหมือนอยู่ในจักรวาลภาพยนตร์ของ Stones เช่นเดียวกับที่เขาเคยแสดงในรายการที่ได้รับรางวัลมากมายที่เขาสร้าง กล่าวคือ แฟนเพลงของ Stones ที่แค่อยากฟังเพลงเหล่านี้ในเวอร์ชันใหม่แต่ไม่จำเป็นต้องดังในระดับประเทศจะไม่รู้สึกว่าอะไรๆ นำเหล็กออกมาสู่สปอตไลท์ อาจมีการพลาดโอกาสเล็กน้อยที่นี่ในการนำเพลงร็อคของ Stones และนำพวกเขาเข้าสู่ดินแดนแห่งประเทศดั้งเดิม จำได้ว่า Alan Jackson เคยร้องเพลง “อย่าเขย่าตู้เพลง / ฉันอยากฟังโจนส์บ้าง / เพราะหัวใจฉันยังไม่พร้อม / สำหรับโรลลิงสโตนส์”? คงจะดีไม่น้อยหากได้ยินว่าแจ็คสันหรือจอร์จ สเตรทนำเพลงคลาสสิกของแจ็กเกอร์และริชาร์ดมาแปลงเป็นเพลงที่จอร์จ โจนส์จะรับรู้ได้ว่าเป็นประเทศอย่างแท้จริง แต่นั่นจะเป็นอัลบั้มของคนอื่นที่จะทำ
อย่างไรก็ตาม เพลงที่โดดเด่นพอๆ กับบางเพลงในที่นี้คือเพลงที่ดีที่สุดเป็นของศิลปินนอกประเทศมาร์คัส คิง ร็อคเกอร์แนวบลูส์ ดาวรุ่ง ซึ่งพร้อมกับวงของเขา ถึงกับน้ำตาซึม “Can’t You Hear Me Knocking” กับ ลีดกีตาร์ที่ฟังดูราวกับสามารถตัดล้อเหล็กได้ คุณออกจาก “Stone Cold Country” โดยต้องการฟัง King ตัดอัลบั้ม Stones ออกทั้งหมด — และรู้ว่าก่อนและหลัง Mick และ Keith หลงระเริงไปกับดนตรีแนวคันทรี พวกเขาเป็น “วงคัฟเวอร์เพลงบลูส์” ที่ยอดเยี่ยมเหมือนเก่า พอล แมคคาร์ทนีย์ คู่แข่งร่วมเมืองกล่าว
ทดเล่นไฮโลไทย, แทงบอลออนไลน์เว็บตรง, ทดลองเล่นไฮโลไทย kingmaker
